ALITABIRI KIFO CHAKE?

Hatuna haja ya kuhofia kifo

Hivi karibuni nimesoma kuhusu mtu anayedaiwa kuwa mzee kuliko wote duniani kwa sasa. Mtu huyu mwenye umri wa miaka 111, ambaye ni Mjapani, alipoulizwa maoni yake, alisema, hataki kufa. Nilianza kujiuliza, hivi ni lini kifo kitakuwa ni jambo la hiari na lenye kupendeza? Lakini, hata hivyo, mbona maisha ni mafupi sana, hata kama mtu atapewa miaka 200 ya kuishi!

Binafsi, napenda kufurahia maisha yangu, lakini najua kwamba maisha ni mafupi sana. Watu wengine wanakiona kifo kama tatizo kubwa linalowazonga.
Watu wengi ambao walishaaga dunia kama vile mababu wa mababu zetu mimi nahisi kama wanaishi vizuri tu huko walikoenda.

Ni kujisumbua kukikataa, kukiogopa au kukiona kifo kama ni tatizo kubwa ajabu. Wengi wa waliokufa wanakiona kifo sawa na mtu aliyemaliza shule na kufuzu. Inabidi hivi sasa tubadilike na tukione kifo kama mtu aliyepitiwa na usingizi wenye jinamizi na kuamkia kwenye ulimwengu wenye amani na usalama.

Lazima wote tufe! Lazima tuishi maisha haya tuliyoyazoea na baadaye tuondoke twende tukaishi maisha mapya ambayo hatukuyazoea. Tujue kwamba maisha tuliyoyazoea ni ya muda tu, na maisha ambayo hatukuyazoea ni ya muda mrefu.
Kama umetafakari kwa makini nafikiri umeshaona kwamba hakuna binadamu anayeishi milele. Mamilioni ya watu wanaoishi duniani ni wafu watarajiwa.

Wengine wanajitahidi kusogeza maisha yao mbele lakini iko siku itawadia na wataondoka, watake wasitake. Nahisi kwamba watu hung’ang’ania maisha ya dunia kwa sababu hawajui maisha baada ya kufa yakoje. Wazo langu ni kwamba kifo si chanzo cha mateso. Chanzo cha mateso ni raha za muda ulizonazo duniani. Unaona kwamba kifo kitakuondolea raha hizo.

Hivi mtu ambaye yuko kwenye maumivu makali ya kupigwa risasi na damu inamwagika kwa kasi bado atatamani aishi? Atataka afe ili aondokane na maumivu makali anayoyapata.
Kifo ni rafiki yetu wa kweli. Kifo kinatutahadharisha kwamba tusiyategemee sana maisha tunayoishi. Kifo kinatukumbusha kwamba kila dakika tuliyonayo inapaswa itumike ipasavyo. Somo kubwa tulipatalo kutokana na kifo, inabidi liwe kwamba maisha baada ya kifo ni ya furaha na watu tukubali kifo, tuwe tayari wakati wowote kufa.

Hebu jiulize swali lifuatalo: ‘Hivi niko tayari kufa sasa hivi?’ Kama jibu lako ni hapana, ni kitu gani kinachokufanya utake kuendelea kuishi? Unaogopa kufa au unaogopa kupoteza mali zako ulizochuma kwa jasho? Ukweli ni kwamba kama kifo kipo na haijulikani kitakufika lini, haina haja wewe kuogopa kwa sababu una umri mdogo au una mali nyingi. Uoga huu ni kwa sababu hatujajiandaa kufa. Kama unataka suluhu na kifo basi jiandae kufa.
Siyo lazima uwe tajiri sana, na baada ya kufikia lengo hilo ndiyo uwe muda muafaka wa kufa.

Hivi sivyo. Sijatimiza yote niliyopanga, lakini niko tayari kufa sasa hivi. Ndiyo maana siogopi kifo na wala sikioni kifo kama janga. Kifo ni sehemu muhimu kwenye maisha yangu!
Kweli kuna mambo mengi sijayafanikisha, lakini juhudi nilizofanya zilikuwa sahihi. Sasa tatizo liko wapi hadi nidhani nastahili kufa baada ya mafanikio tu! Malengo yangu yalikuwa mazuri sana lakini sikuyatimiza kama nilivyopanga.

Hapa cha msingi ni malengo kuwa mazuri lakini kama binadamu nina kikomo cha uwezo wangu. Maumbile hayakutaka kila nililotakla liwe kukamilika.
Hii inatosha kukufariji na kujua kwamba umetenda uliyopaswa kufanya, na hii inatosha kukikaribisha kifo kikuchukue bila woga, kwamba kuna kitu hukukitimiza.
Ukishajua hivi hutakiogopa kifo na utaishi maisha yenye furaha uwe na umri mdogo, maskini au tajiri.

Kuogopa yanayohusu kifo hilo ndilo janga la kweli, lakini kifo kamwe si janga. Kwani, aliyekwambia kwamba, kifo kina ubaya ni nani? Ni dini yako, ambayo inakutishia kuhusu moto, majoka na hasira za Mungu! Dini ingekwambia, baada ya kifo ni amani na furaha tupu isiyo na mwisho, usingethamini maisha haya ya shida ya kidunia.

Maisha baada ya kifo ni ya milele. Kama ni ya milele yataweza vipi kuwa ni maisha ya shida na mashaka? Maisha ya shida na mashaka ni yale yenye muda maalumu, tena mfupi.
Kila mmoja anataka kutimiza jambo fulani na anafukuzana na muda katika kutaka kufanya hivyo. Ndiyo maana kifo kinatazamwa kama adui.

Kama nilivyosema awali, kila mtu amefundishwa kuwa kifo hatima yake ni shida na mateso, ni hofu na vitisho. Mimi siamini kwamba, kwa Mungu mwenye upendo na huruma na usamehevu kunaweza kuwa katika mazingira ya aina hiyo. Jela za binadamu ndiyo ziko hivyo kwa sababu wana visasi, siyo kwa Mungu!

******************************************

Makala hii iliandikwa na hayati Munga Tehenan katika Gazeti la Jitambue, miezi michache kabla ya mauti kumfika na roho yake kuachana na mwili. Elimu ya maarifa haya ya Utambuzi aliyotupatia ndio chachu ya kuwepo kwa blog hii ya Utambuzi na Kujitambua. Kwa hiyo kile wasomaji wa blog hii wanachojifunza humu ni matunda ya hayati Munga Tehenan.